لطفا مربیان بخوانند

فلسفه اموزش کلیر بی

استفاده از فلسفه در تمرینات مهم می باشد. تمرینات باید جالب، کوتاه و پرمحتوا باشند و تا حد امکان باید شرایط مسابقه را بوجود آورد. بازیکن نباید به حد خستگی برسد. رکود و افت از یکنواختی بوجود می آید و این مشکل بیشتر روانی است تا فیزیکی.

تکرار، رمز یادگیری تمام دانش ها است ولی موجب بی علاقگی می شود. افراد باید شناخته شوند «بهترین شوت زدن، دربیل زدن، پاس دهنده، گل زن، برش زن، گارد، ریباند کننده». از طریق نمایش فیلم، مباحثات، تمرینات ذهنی، تصاویر و مثال ها بسیار عالی است. شاید بهترین روش استفاده از اصول القایی است. در این روش، مشکل را از جزییات آغاز می کنند و سیستم را تشکیل می دهند. این روش مطمئنی برای آموزش است چون هر مرحله به هم مربوط می شود. و موجب ایجاد پایه ای قوی از طریق اعمال مطالب تمرینی به بازی می شود در این راه می توانیم چند مرحله را دنبال کنیم:
اطلاعات بازیکنان را جمع آوری کنید تا بتوانید نقطه شروع آموزش را تعیین کنید.
بازیکنانی را تعیین کنید تا مطالب را جمع آوری کنند. طرح های حمله و دفاع را بکشید.
از بازیکنان بخواهید نکاتی که مهم و موثر به نظر می رسد را مقایسه کنند.
از بازیکنان بخواهید تکنیک های حمله و دفاع خود را نیز خارج از تمرین کار کنند.
پس از بررسی مطالب بالا، نقشه نهایی حمله و دفاع خود را انتخاب و آن را تمرین نمایید.

نتیجه گیری:
مربیگری خوب از طریق تعداد شکست ها و پیروزی های تیم تعیین نمی شوند. پیروزی در تعیین خوب بودن مربی نقشی ندارد. مربیان ممکن است از بازیکنان خوبی برخوردار باشند که اگر چه خودشان از نظر سطح دانش و توانایی آموزش در سطح ضعیفی قرار داشته باشند، ولی نتیجه پیروزی خوبی کسب ننمایند. عوامل فراوانی وجود دارد که در موفقیت مربی تاثیر دارد. اول، اگر بازیکنان ضعیف باشند، انتظار زیادی از تیم نمی رود، اگر تیم وقی باشد و سطح رقابت ها ضعیف باشد پیروزی ها تعیین کننده موفقیت مربی نخواهد بود. هنگامی که حریف نسبتا قوی باشد، بازیکنان خوب با همدیگر مقایسه می شوند و نتیجه کار ممکن است به سود تیم برتر نباشد حتی اگر مربی متبحری داشته باشد. مربیگری خوب را می توان به توسعه شخصیت بازیکن و بهبود عادات او، علاوه بر آموزش موثر اصول اولیه او به زیر گروهی مرتبط دانست. توسعه کار گروهی هماهنگ، روحیه بازی جوانمردانه و جنگنده از عوامل نشان دهنده موفقیت یک مربی است. بازی کردن برای پیروزی، رعایت قوانین و اخلاق ورزشی از عوامل دیگر می باشد. همچنین کارایی تمرینات، میزان کنترل احساسات و اعمال روش های صحیح مربیگری و تاکتیک های مختلف در بازیها، همگی نشان دهنده موفقیت مربی است.

نفوذ مربی:
مربی عامل رسیدن بازیکنان به فواید ورزش است او نفوذ قدرتمندی روی بازیکنان دارد. آنها به خاطر بازی کردن، دستورات او را اطاعت می کنند، آنها منعکس کننده تفکرات مربی خود می باشند و موسسه آموزشی نسبت به عملکرد او شناخته می شود.

خودتان باشید:
برای اینکه مربی موافقی باشید، خود باشید. نباید سایه شخص دیگری باشید. شخصیت ها و زمینه های بروز آنها متفاوت می باشد. یک نفر روحیه ای ملایم دارد، دیگری متوقع و سختگیر است، یکی رفتار مهربانانه و دوستانه دارد و دیگری خشن و ظالم است، یک نفر ممکن است مشوق و تحسین کننده باشد، دیگری منتقد و سرزنش کننده. مربی ممکن است یک قهرمان بسکتبال را به عنوان الگو انتخاب کرده باشد ولی نباید از او تقلید نمایید. مربی باید علمکرد همکاران و پیشکسوتان را مطالعه نماید و چنین مطالعه ای می تواند عقاید ارزشمندی بدست آورد. ولی او باید مطالبی را انتخاب نماید که در فلسفه و اصول او بگنجد و تیم او را کامل تر نماید و به طور خلاصه، برای ارتقاء عملکرد خود صادق باشید و سعی کنید خودتان باشید.

دمکراسی را رعایت نمایید:
سیاست های دمکراتیک را در تیم اجرا نمایید. دمکراسی شامل رهبری و تبعیت می باشد. همچنین به معنی این است که همه افراد در تصمیم گیری ها سهیم باشند. همه می دانیم که مربی مسئولیت هایی بر دوش دارد ولی اطلاعات ارزشمندی هم از بازیکنان بدست می آید طرح های بازی را به بازیکنان نشان داده و نظر آنها را بخواهید. در بیشتر موارد پیشنهادات بی نظیری ارائه می دهند. هنگامی که به این صورت با آنها مشورت کنید، احساس می کنند که نقش مهمی دارند و این کار وحدت بیشتری را در تیم بوجود می آورد.
اگر به تیم اجازه بدهید کاپیتان تیم را انتخاب کنند بسیار بهتر ست تا اینکه مربی او را انتخاب کنند. این یک روش دیگر برای اتحاد تیم می باشد. بازیکنان معمولا حمایت بیشتری از کاپیتان منتخب خود می کنند، تا اینکه کاپیتانی به آنها تحمیل شود. در بیشتر موارد بازیکنان شخصی که بهترین خصوصیات رهبری را دارد انتخاب می کنند.

آزادی و خلاقیت را تشویق کنید:
همراه با فعالیت دمکراتیک باید آزادی و خلاقیت را در بازی تشویق کنیم. نباید بازی آنقدر دمکراتیک و خشک باشد که آزادی انتخاب برای بازیکنان باقی نماند. حرکات بسکتبال در طول بازی آنقدر تغییر می کند که تیم نمی تواند در بازی از روی فرمول عمل کند. امکان ندارد مربی بتواند تمام طرح های بازی را قبلا تمرین کند، پس تمرین و ساماندهی تیم باید گونه ای باشد تا بازیکنان را به تفکر و خلاقیت تشویق کند. تیمی که اینگونه سازماندهی شده باشد بسیار موفق تر است. هنگامی که شرایط غیر عادی پیش آید معمولا چنین تیمی با مشکلات بهتر مقابل می نماید. من همیشه یک طرح کلی برای حمله در نظر می گیرم و بازیکن صاحب توپ آزاد است تا در شرایط موجود مناسب ترین حرکت را انجام دهد. در دفاع هدف اصلی گرفتن توپ می باشد. بازیکنان آزاد هستند تا از هر تکنیکی برای گرفتن توپ استفاده نمایند. برای تشویق خلاقیت و آزادی در بازیکنان چه راهی از این بهتر وجود دارد.

بازی سریع و تهاجمی را تشویق نمایید:
باید بازی سریع و تهاجمی را آموزش دهید. بر خلاف نظر بیشتر مربیان در ضد حمله بازی سرعتی به اندازه بازی آرام و کنترل شده، طرح و برنامه ریزی وجود دارد. آموزش یادیگری بازی سریع و تهاجمی بسیار مشکل است، ولی دلایل فراوانی برای استفاده از این نوع بازی وجود دارد. این نوع بازی، آزادی و خلاقیت بیشتری را بوجود می آورد و لذت بخش است. معمولا بازیکنان از بازی سریع و تهاجمی لذت می برند و یا فلسفه ای که قبلا عنوان کردیم هماهنگ هستند. بنابراین باید تیم را برای بازی سریع آماده کنیم. یک تیم سریع می تواند آهسته بازی کند ولی تیم آهسته مشکلات فراوانی در تطابق دادن خود با بازی سرعتی دارد.
قهرمان پرش با نیزه المپیک، آقای باب ریچاردز می گوید که ورزش ها نمایان گر شرایط زندگی هستند. مسئله مهم ایجاد شرایطی ایست که بازیکنان بتوانند در طول رقابت های ورزشی، برای قبول مسئولیت در زندگی آماده شوند. این فلسفه مربیگری که توضیح داده شد، در جهت دسترسی به این هدف می باشد. این فلسفه من است.