مربیان بخوانند

مربیگری مثبت

طی این 28 سالی که من معلم تربیت بدنی و مربی بسکتبال هستم، به قشر مربیانی که ورزشکاران را به "افراد بهتری شدن" ترغیب می کنند، بسیار علاقه مند شده ام. من متوجه شدم بهترین لحظات من در مربیگری، آن موقعی است که شاهد رشد صلاحیت های عملکری بازیکنانم در جامعه، در بزرگسالی هستم که این قضیه نوشتن یک راهنما را به من الهام کرد (مسئولیت های مربیگری مثبت: راهنمایی برای آموزش دادن موثر و پربار ورزشکاران) - که روی راه های زیادی که مربیان می توانند روی زندگی ورزشکاران تاثیر بگذارند، توجه دارد.

نویسنده: کریس ولمن chris vollman

در این مقاله مخاطبان من مربیان غیر حرفه ای هستند. نیت من مختصر نگاه داشتن این مقاله اما تامل برانگیز کردن آن بوده است. من حجم این مقاله را پائین آوردم زیرا بر این باورم که مربیان غیر حرفه ای در خواندن مطالب طولانی در زمینه تکنیک های مربیگری مردد و دودل هستند.
این مقاله به 12 سرفصل فرعی تقسیم شده است، همانطور که مشاهده می کنید هر پاراگراف با یک خط که شرحی بر آن بخش است، شروع می شود.

1. مسئولیت مربی برای کاوش در خوداین خیلی ساده است. از نظام ارزشی خودتان در روابط مربیگری آگاه باشید، چه چیزهایی را دوست دارید و چه چیزهایی را دوست ندارید و فلسفه زندگی شما چیست؟ نظام ارزشیتان بر روی مسیر مربیگری شما تاثیری شگرف و فاحش دارد. از شور و اشتیاق خود در ورزشتان آگاه باشید زیرا شور و اشتیاق محرک و تقویت کننده جدیت، اشتیاق و غیرت است که اغلب مسری هم می باشد.

2. دانش مهارت های پایه  

تمامی ورزش ها روی مهارت های پایه معینی بنا شده اند. برای آگاهی از آنها و آموزش آنها کوشش کنید. شما نمی توانید انتظار داشته باشید یک ورزش در مراحل بالاتر به خوبی بازی شود تا زمانی که بازیکنان به مهارت های پایه مسلط نشده اند.

3. شناخت و مواجه شدن نیاز های ورزشکاران
پیداکردن خواسته های ورزشکاران از شما و اهدافی که آنها برای خودشان قرار داده اند را، یک اصل قرار دهید. چه مقدار از انتظارات شما و آنها با هم مشابه هستند؟ این
طی این 28 سالی که من معلم تربیت بدنی و مربی بسکتبال هستم، به قشر مربیانی که ورزشکاران را به "افراد بهتری شدن" ترغیب می کنند، بسیار علاقه مند شده ام. من متوجه شدم بهترین لحظات من در مربیگری، آن موقعی است که شاهد رشد صلاحیت های عملکری بازیکنانم در جامعه، در بزرگسالی هستم که این قضیه نوشتن یک راهنما را به من الهام کرد ( مسئولیت های مربیگری مثبت: راهنمایی برای آموزش دادن موثر و پربار ورزشکاران) - که روی راه های زیادی که مربیان می توانند روی زندگی ورزشکاران تاثیر بگذارند، توجه دارد.
در این کتابچه مخاطبان من مربیان غیر حرفه ای هستند. نیت من مختصر نگاه داشتن این کتابچه اما تامل برانگیز کردن آن بوده است. من حجم این کتابچه را پائین آوردم زیرا بر این باورم که مربیان غیر حرفه ای در خواندن مطالب طولانی در زمینه تکنیک های مربیگری مردد و دودل هستند.
این کتابچه به 12 سرفصل فرعی تقسیم شده است، همانطور که مشاهده می کنید هر پاراگراف با یک خط که شرحی بر آن بخش است، شروع می شود.
1. مسئولیت مربی برای کاوش در خود
این خیلی ساده است. از نظام ارزشی خودتان در روابط مربیگری آگاه باشید، چه چیزهایی را دوست دارید و چه چیزهایی را دوست ندارید و فلسفه زندگی شما چیست؟ نظام ارزشیتان بر روی مسیر مربیگری شما تاثیری شگرف و فاحش دارد. از شور و اشتیاق خود در ورزشتان آگاه باشید زیرا شور و اشتیاق محرک و تقویت کننده جدیت، اشتیاق و غیرت است که اغلب مسری هم می باشد.
2. دانش مهارت های پایه
تمامی ورزش ها روی مهارت های پایه معینی بنا شده اند. برای آگاهی از آنها و آموزش آنها کوشش کنید. شما نمی توانید انتظار داشته باشید یک ورزش در مراحل بالاتر به خوبی بازی شد تا زمانی که بازیکنان به مهارت های پایه مسلط نشده اند.

3. شناخت و مواجه شدن نیاز های ورزشکاران
پیداکردن خواسته های ورزشکارانتان از شما و اهدافی که آنها برای خودشان قرار داده اند را، یک اصل قرار دهید. چه مقدار از انتظارات شما و آنها با هم مشابه هستند؟ این یک راه خوب برای شروع فصل و طراحی اساس کارگروهی می باشد. آنها را به گفتگوی راحت با شما درباره مشکلاتشان در داخل و خارج زمین ترغیب کنید. علاقه خودتان را برای بهتر شدن همه جانبه آنها بیان کنید.

4. پرورش شخصیت
"اول پرورش شخص، دوم ورزشکار" فلسفه جان وودن، مربی افسانه ای بسکتبال NCAA (انجمن ورزش دانشگاهی ملی آمریکا) در UCLA (دانشگاه کلیفرنیا، لس آجلس) . او در نقش یک "مربی شخصیت" شناخته شده است. مشارکت های ورزشی بدرستی راه را نشان می دهد، راهی شگفت انگیز را برای پرورش دادن شخصیت به بازیکنان جوان پیشنهاد می کند. مشکلات و رقابت های ورزشی همانند مشکلات و رقابت ها در زندگی بزرگسالی هستند. پاکدامنی لازمه موفقیت در رقابت های ورزشی و همانا لازمه موفقیت در زندگی است.

مربیگری باید با اتکا بر خوش بینی، شجاعت، صبر، استقامت، تلاش، صداقت و مسئولیت پذیری انجام شود. مربی باید به شکل دادن پاکدامنی آنها مبادرت ورزد و ورزشکارانش را به وقت نمایش آن تشویق کند. مربی باید با ورزشکارانش درباره ی خواسته هایشان در راه رسیدن به اهداف آنها صحبت کند و باید برای تلاش کردن، آنها را بسیار تحسین و تشویق کند.

5. توسعه کار تیمی
کار تیم وابستگی بسیار زیادی به رشد و توسعه شخصیت فردی دارد. بازیکنانی که از نتیجه مشارکت تیمی پیشرفت می کنند و موفقیت های شخصی بدست می آورند، نگرش به کار تیمی را بالا می برند. مربی باید این احساس را به آنها بدهد که مهم، محترم و عضو موثر یک گروه بزرگتر هستند.

کلید های ترغیب بازیکن به کار گروهی
الف) به هر ورزشکار توجه مثبت مناسبی داشته باشید و برابری عدالت بین آنها را رعایت کنید.
ب) شناسایی و تشویق پیشرفت ها
ج) محیط را طوری فراهم کنید که به عیبجویی رفتار نکنند.
د) ورزشکاری را که یک کار تیمی بنمایش می گذارد بشدت تشویق کنید.
ه) تیم را زمانی که با هم کار می کنند تحسین کنید.
و) ورزشکاران را به تشویق یکدیگر ترغیب کنید.
ز) به تیم توضیح دهید که کار تیمی یک "مهارت" است و بیرون از زمین ورزش هم بسیار اهمیت دارد.

6. برای خودسازی (بهبود شخصیت خود)این عشق مربی به ورزش برای رهبری آنها و جستجو در رشد شخصیت خود می باشد. چنین شور و اشتیاقی است که معلم بهتری می سازد.

روش های کلیدی بهبود شخصیت برای مربیان:
الف) چگونگی تدریس مهارت های ورزشی در کمپ ها که توسط دیگران اداره می شود را مشاهده کنید.
ب) در نشریات مربیگری که توسط کارشناسان بسکتبالی تهیه می شود، اشتراک بگیرید.
ج) رفتار و برنامه های مربیان طراز اول در دیگر ورزش ها را مورد مطالعه قرار دهید.
د) روش های جدید را در مواجه با احتیاجات و توانایی های بازیکنانتان اتخاذ کنید.

7. الگو سازی و آموزش ورزشکار خوبی شدن
مربی، بیش از هرکس دیگری روی تیم و شاگردانش به سمت ورزشکار خوبی شدن تاثیر دارد.
بیشتر ورزشکاران خوب احترام می گذارند به ....
الف) قوانین بازی
ب) داوران و مسئولان
ج) حریفان
د) هم تیمی ها

کلید های آموزش ورزشکار خوب
الف) الگو سازی کنید.
ب) این را به مانند یک مهارت از بازی عنوان کنید.
ج) یکی از مقامات عالی رتبه را برای صحبت کردن با بازیکنان دعوت کنید.
د) با بازیکنانتان در مورد در نظر گرفتن تصویر فکری مناسبی از برد و باخت صحبت کنید.
ه) از اینکه والدین بازیکنان، از ارزش گزاری شما به ورزشکار خوب، آگاه هستند مطمئن شوید.

8. برای مربیان آینده
به کسانی که شما مربیگری می کنید، ممکن است خود روزی مربی شوند. امید است آنها شخصیت مربیگری، روش ها و فلسفه ی شما را اقتباس کنند.

9. بانوان ورزشکار را درک کنید و تمرین دهید.
الف) با دختران مانند دیگر وزشکاران مربیگری و رفتار کنید. ساختار و خواسته هایشان از شما این است که مانند تیم پسرها با آنها برخورد کنید.
ب) دختر ها بیشتر احساسی هستند.
ج) دخترا اساسا بیشتر از پسر ها نگران درست انجام دادن حرکات هستند.
د) دختران معمولا به انتقاد های عصبانی با صدای بلند واکنش نشان نمی دهند (اصلاح نمی شوند)، بخصوص در سنین پائین. انتقاد شما باید سودمند باشد.
ه) دختران با دقت بیشتری به آموزش های مربی گوش می دهند.
و) دختران خواستار برقراری رابطه ی بیشتری بین مربی و دیگران نسبت به پسر ها هستند.

10. شناخت و تشویق موفقیت های درسی و دانشگاهی
الف) از بازیکنان به صورت منظم درباره برنامه های درسیشان سوال کنید.
ب) به ورزشکاران یادآوری کنید که موفقیت های علمی لازمه انتخاب آنها در تیم است.

11. اخلاق و رفتار در طول درمان مصدومانورزشکار مصدوم را تا بدست آوردن سلامتی مورد توجه بخصوصی قرار دهید.

12. از بازیکنان بیاموزید.
هر بازیکن یک معلم بالقوه است. چه چیزی می توانی از او بیاموزیم.


مترجم: سید مرتضی قنات آبادی